W 1924 roku Mieczysław Szczuka opublikował w “Bloku” rysunek zatytułowany “5 momentów filmu abstrakcyjnego”. Rysunek ten składa się z pięciu ułożonych poziomo części, przedzielonych grubymi pionowymi kreskami. Poniżej biegnie horyzontalnie podobna kreska („oś czasowa”), z która łączą się linie pionowe. W każdej części znajduje się kilka, geometrycznych elementów. W swojej książce „Awangarda wobec kina” (1996) postawiłem tezę, że każdą z części „5 elementów” można potraktować jako kadr filmu abstrakcyjnego. Próbowałem też pokazać przy pomocy diagramu, że niektóre elementy geometryczne jakby się powtarzały, że są właściwie tymi samymi wędrującymi i powoli zmieniającymi się kształtami. Zawsze jednak czułem, że słowami i prostym diagramem nie jestem w stanie dokładnie wytłumaczyć, jakie powinny zachodzić transformacje elementów rysunku, by pięć jego części uznać za niezbyt odległe od siebie kadry jednego filmu. Postanowiłem więc taki mały film sam zrealizować.