ELIZJE
Żeby istniały królewny szczęśliwe, niezbędne są królewny nieszczęśliwe. By zaistniały królewny kompletne, muszą być obok królewny niekompletne. Ale czy królewny nieszczęśliwe uszczęśliwia istnienie królewien szczęśliwych? Czy królewny niekompletne ukompletnia istnienie kompletnych? Bynajmniej. I tak rośnie przepaść między logiką a etyką. I o tym jest ta książka.
Jan Gondowicz
Opis
Eliza Kącka – nie mając wyboru, urodziła się w 1982 roku. Od tego czasu zagubiona – w efekcie doktorka nauk humanistycznych, a przy tym recenzentka, redaktorka antologii poetyckiej, współpracowniczka czasopism etc. Od paru lat prowadzi nasłuchy miejskie i wielkomiejskie. W dzieciństwie nie czytała bajek, więc teraz je opowiada. Do niedawna szukała schronienia w zasiekach możliwie hermetycznych powieści, a jej zagubienie było mniej epickie. Bynajmniej nie uważa się za królewnę.
kupuj na: tylkodobreksiazki.pl
Informacje dodatkowe
| Autor | Eliza Kącka |
|---|---|
| Liczba stron | 70 |
| ISBN | 978-83-63056-38-4 |
| Premiera | 05.2017 r. |
| Cena | 29 zł |
Recenzje
„Może i są uwodzicielskie, ale to nie znaczy, że chcą się za wszelką cenę podobać. Bo czasem ustawiają się tyłem do czytelnika i stają się krnąbrne. Bo tylko sprytnie udają powiastki o jakichś para-królewnach. A przecież to teksty o tekstach, być może o samej – za przeproszeniem – literaturze? Inteligentne, mutujące, obliczające się nawzajem jak komputerowe programy. Raz ironiczne, a raz żarliwe. Metafora co rusz się wynaturza, a zaraz potem prostuje, jakby się – ot, tak sobie – przeciągała. Jednym słowem: to prawdziwie dziwna książka. A czy może być coś przyjemniejszego niż czytanie dziwnych książek? Pomówmy otwarcie: raczej nie.”
Agnieszka Wolny-Hamkało
Elizje nie zadowalają się pozycją „iluzji”, ich „dziwność” nie wyczerpuje się w wywoływaniu zakłopotania czy poczucia obcości; przeciwnie – jest rodzajem wyzwania. Bohaterkami Elizji uczyniła Kącka królewny „z innej bajki”, które nie grają w zastane gry, ale też niespecjalnie starają się zmieniać zasady. Ryzykownie wybierają raczej odstępstwo, zdejmują koronę, wypadają z formy, nie liczą się, gadają od rzeczy, rozmieniają się na drobne (okazuje się, że nie ma powrotu do porzuconej roli) i dzięki tej niecentralnej pozycji wystawiają się na nieprzewidywalną zmianę. Elizje to pełen smutnego wdzięku zestaw ćwiczeń z wyobraźni, który uchronić może przez pokusą wyuczonej na pamięć puenty.
Anna Marchewka, miesiecznik.znak.com.pl
„Elizje” Elizy Kąckiej to opowieść o spętaniu językiem i konwencją. Królewna i bajka stoją na tym samym schodku w hierarchii ważności i przyglądają się sobie niepewnie – która ma nadać ton?
Olga Wóbel, dwutygodnik.com
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.