„Piszę, bo poezja jest dla mnie najgłębszym połączeniem przypadku i przeznaczenia, najwyższym
szczytem dla człowieka i jego języka, czymś dużo więcej niż tylko rodzajem literackim, czymś, co
pozwala mi przyjąć i uprawiać w najpełniejszej formie tę przedziwną pasję istnienia” tak brzmiała
odpowiedź Roberto Juarroza, argentyńskiego poety, na pytanie dlaczego pisze, w jednym z
nielicznych wywiadów udzielonych francuskiemu dziennikowi Liberation w 1985 roku (za: Marta
Eloy Cichocka, Posłowie do tomu Poezje pionowe (Lokator 2018)). Juarroz unikał wywiadów
dotyczących swojego życia, uważał, że krytyka poezji jest absurdem, stronił od omawiania własnej
twórczości, wyznawał zasadę, że najlepsze co poeta może powiedzieć, jest w jego poezji. W swoich
schludnych, celnych utworach pytał o sprawy najważniejsze – zastanawiał się nad sensem życia,
śmierci, nad miłością, samotnością, relacją człowieka ze światem. Właściwie każdy okruch
rzeczywistości był dla argentyńskiego poety pretekstem do rozmyślań, budowania nieoczywistych
poetyckich obrazów i stawiania wyzwań myśleniu i wrażliwości.
Na rozmowę wokół poezji argentyńskiego mistrza zapraszamy 21 listopada o godzinie 19 do
księgarni Lokator (ul. Mostowa 1) w ramach cyklu Racje czyli rozmowy o poezji wydanej.
Prowadzenia: Olga Sabała
Cykl jest częścią projektu Krakowskie Księgarnie na Medal.
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury Dziedzictwa Narodowego i Sportu.
Roberto Juarroz, Poezja pionowa, wybór i tłum. Marta Eloy Cichocka, wyd. Lokator,
Kraków 2018.