Lisa Robertson – urodzona w 1961 roku w Toronto poetka, eseistka, badaczka i tłumaczka.
Jedna z najważniejszych awangardowych pisarek kanadyjskich. Autorka między innymi
takich książek poetyckich jak „Xeclogue” (1993), „Debbie: An Epic” (1997), „The
Weather” (2001), „Lisa Robertson’s Magenta Soul Whip” (2009), „R’s Boat” (2010) i „Three
Summers” (2016), dwóch zbiorów esejów, powieści „The Baudelaire Fractal” (2020), a
ostatnio eksperymentalnej książki „Anemones: A Simone Veil Project” (2022), będącej
jednocześnie projektem badawczym, przekładowym i poetyckim. Tłumaczka literatury i
filozofii francuskiej, między innymi pisarstwa Michèle Bernstein, postaci związanej z ruchem
sytuacjonistów. W latach 1988–1994 Robertson prowadziła w Vancouver niezależną
księgarnię. W 1990 roku związała się z kolektywem poetyckim The Kootenay School of
Writing, który również działał w okolicach Vancouver. Jej twórczość jest także kojarzona z
amerykańską grupą poetów Language. Robertson była nominowana do szeregu nagród,
między innymi prestiżowego kanadyjskiego wyróżnienia Governor General’s Literary
Award for Poetry. W 2018 roku za swój dorobek poetycki otrzymała nagrodę imienia C.D.
Wright. Pisarka obecnie mieszka we Francji.

„Pogoda,” (ang. „The Weather”) to zbiór próz poetyckich i wierszy, opublikowanych w 2001
roku przez niezależną kanadyjską oficynę z Vancouver New Star Books, które powstały
częściowo w trakcie rezydencji artystycznej na Cambridge University, którą Lisa Robertson
odbyła w 1999 roku. Książka jest projektem o charakterze site-specific, w którym
zainteresowanie konceptualizmem przybiera formę spekulatywnego eksperymentu.
Przebywając w Cambridge, pisarka badała materiały archiwalne dotyczące meteorologii,
które następnie wykorzystała w „Pogodzie.” Robertson czerpała inspirację także z
osiemnasto- i dziewiętnastowiecznych publikacji dotyczących zjawisk pogodowych, między
innymi „Eseju o modyfikacji chmur” Luke’a Howarda z 1803 roku, eseju poświęconego
zjawisku rosy Williama Charlesa Wellsa (1814), oraz rozprawy Johna Aitkina  „O
wykorzystaniu historii naturalnej w poezji” z 1777 roku. Tom został nagrodzony ReLit Award
w kategorii poezja w 2002 roku.