Wydawnictwo LOKATOR,
Kraków 2008
Kraków 2008
zawiera rysunki:
Mieczysława Szczuki
z 1924 roku
w opracowaniu Marcina
Giżyckiego
opracowanie: PIO
Nakład:
100 egz. numerowanych
wydanie: pierwsze
ISBN: 978-83-925217-5-4
oprawa miękka:
cena: 60 zł
W 1924 roku Mieczysław Szczuka opublikował w “Bloku” rysunek zatytułowany “5 momentów filmu abstrakcyjnego”. Rysunek ten składa się z pięciu ułożonych poziomo części, przedzielonych grubymi pionowymi kreskami. Poniżej biegnie horyzontalnie podobna kreska („oś czasowa”), z która łączą się linie pionowe. W każdej części znajduje się kilka, geometrycznych elementów.
W swojej książce „Awangarda wobec kina” (1996) postawiłem tezę, że każdą z części „5 elementów” można potraktować jako kadr filmu abstrakcyjnego. Próbowałem też pokazać przy pomocy diagramu, że niektóre elementy geometryczne jakby się powtarzały, że są właściwie tymi samymi wędrującymi i powoli zmieniającymi się kształtami. Zawsze jednak czułem, że słowami i prostym diagramem nie jestem w stanie dokładnie wytłumaczyć, jakie powinny zachodzić transformacje elementów rysunku, by pięć jego części uznać za niezbyt odległe od siebie kadry jednego filmu. Postanowiłem więc taki mały film sam zrealizować.
Pięć kadrów tego kilkudziesięciosekundowego filmiku stanowią dokładne reprodukcje poszczególnych części oryginalnego rysunku Szczuki. Przypisałem im w warstwie dźwiękowej pięć różnych nut, układających się w skalę pentatoniczną. Na tej skali skomponowałem prościutki, fortepianowy motyw muzyczny, który w filmie powraca w trzech wariantach.
Książeczka „5 momentów filmu abstrakcyjnego” jest flipbookową („pstrykaną”) wersją filmiku, tyle że pozbawioną ilustracji muzycznej.
Marcin Giżycki
W swojej książce „Awangarda wobec kina” (1996) postawiłem tezę, że każdą z części „5 elementów” można potraktować jako kadr filmu abstrakcyjnego. Próbowałem też pokazać przy pomocy diagramu, że niektóre elementy geometryczne jakby się powtarzały, że są właściwie tymi samymi wędrującymi i powoli zmieniającymi się kształtami. Zawsze jednak czułem, że słowami i prostym diagramem nie jestem w stanie dokładnie wytłumaczyć, jakie powinny zachodzić transformacje elementów rysunku, by pięć jego części uznać za niezbyt odległe od siebie kadry jednego filmu. Postanowiłem więc taki mały film sam zrealizować.
Pięć kadrów tego kilkudziesięciosekundowego filmiku stanowią dokładne reprodukcje poszczególnych części oryginalnego rysunku Szczuki. Przypisałem im w warstwie dźwiękowej pięć różnych nut, układających się w skalę pentatoniczną. Na tej skali skomponowałem prościutki, fortepianowy motyw muzyczny, który w filmie powraca w trzech wariantach.
Książeczka „5 momentów filmu abstrakcyjnego” jest flipbookową („pstrykaną”) wersją filmiku, tyle że pozbawioną ilustracji muzycznej.
Marcin Giżycki