ZURITA

59,00 

Brak w magazynie

Kilkusetstronicową i wielowątkową książkę poetycką ZURITA otwiera kilka stron z obrazami masywnych chilijskich klifów wyrastających z Oceanu Spokojnego. Tom dzieli się na trzy części, rozpięte między zmierzchem, półmrokiem a świtem z 10 na 11 września 1973 roku, kiedy miał miejsce wojskowy zamach stanu generała Augusta Pinocheta, a w Chile rozpoczynała się brutalna dyktatura wojskowa. Słowo ZURITA, określające zarówno książkę, jak i jej autora, to również wyraz głosu poetyckiego przejmowanego kolejno przez nieskończoną liczbę innych głosów, w których splatają się różnorodne wątki: historia prywatna i historia Chile, jeden z najbardziej bolesnych epizodów w życiu kraju i dotkliwe rany poniesione w życiu prywatnym, monumentalne krajobrazy i wstrząsające sceny, tłumy obrócone w popiół i miasta zrównane z ziemią, ludobójstwa i dyktatury, które uczyniły wiek XX najokrutniejszym ze znanych ludzkości. Napisana bezpośrednio, w czasie teraźniejszym, a jednocześnie tak, jakby wszystko, czego dotyczy, wydarzyło się setki, tysiące, a może setki tysięcy lat temu, książka pozwala czytelnikowi zanurzyć się w kilkusetstronicowym frenetycznym fresku, w którym poezja przekształca się w opowieść, a opowieść w historię. Dlatego zdaniem krytyków ZURITA to najważniejsze dzieło kluczowego poety naszych czasów, a zarazem jedna z najodważniejszych propozycji w literaturze XXI wieku.

Brak w magazynie

Opis

Raúl Zurita / ZURITA
przekład: Marta Eloy Cichocka
LOKATOR 2025 
Premiera: 25.11.2025

Chilijski poeta Raúl Zurita (ur. w 1950 r. w Santiago) należy do ścisłej czołówki najwybitniejszych poetów hiszpańskojęzycznych. Świadczy o tym nie tylko długa lista nagród literackich, którymi został uhonorowany, jak np. należące do najbardziej prestiżowych w hiszpańskojęzycznym świecie Premio Nacional de Literatura (2000), Premio Iberoamericano de Poesía Pablo Neruda (2016) i Premio Reina Sofía de Poesía Iberoamericana (2020). Od lat Zurita pozostaje jednym z istotniejszych kandydatów do literackiej Nagrody Nobla, co warto podkreślić niezależnie od tego, jak tę nagrodę oceniamy. Co więcej, jako poeta, artysta interdyscyplinarny i wpływowa postać w świecie literacko-artystycznym, przez wiele lat wykładał gościnnie na wielu prestiżowych i opiniotwórczych uniwersytetach, takich jak Uniwersytet Stanu Kalifornia czy Uniwersytet Harvarda. Ponadto za swoją twórczość został uhonorowany kilkoma doktoratami honoris causa, m.in. Universidad de Alicante. O znaczeniu tego pisarza dla literatury i języka hiszpańskiego może też świadczyć fakt, że w 2015 roku biblioteka elektroniczna Instytutu Cervantesa zainaugurowała Bibliotekę Zurity, co stawia go w panteonie literatury hiszpańskojęzycznej obok takich gigantów literatury jak Miguel de Cervantes, Luis de Góngora, Federico García Lorca czy dwoje chilijskich noblistów: Gabriela Mistral i Pablo Neruda.

Kilkusetstronicową i wielowątkową książkę poetycką ZURITA otwiera kilka stron z obrazami masywnych chilijskich klifów wyrastających z Oceanu Spokojnego. Tom dzieli się na trzy części, rozpięte między zmierzchem, półmrokiem a świtem z 10 na 11 września 1973 roku, kiedy miał miejsce wojskowy zamach stanu generała Augusta Pinocheta, a w Chile rozpoczynała się brutalna dyktatura wojskowa. Słowo ZURITA, określające zarówno książkę, jak i jej autora, to również wyraz głosu poetyckiego przejmowanego kolejno przez nieskończoną liczbę innych głosów, w których splatają się różnorodne wątki: historia prywatna i historia Chile, jeden z najbardziej bolesnych epizodów w życiu kraju i dotkliwe rany poniesione w życiu prywatnym, monumentalne krajobrazy i wstrząsające sceny, tłumy obrócone w popiół i miasta zrównane z ziemią, ludobójstwa i dyktatury, które uczyniły wiek XX najokrutniejszym ze znanych ludzkości. Napisana bezpośrednio, w czasie teraźniejszym, a jednocześnie tak, jakby wszystko, czego dotyczy, wydarzyło się setki, tysiące, a może setki tysięcy lat temu, książka pozwala czytelnikowi zanurzyć się w kilkusetstronicowym frenetycznym fresku, w którym poezja przekształca się w opowieść, a opowieść w historię. Dlatego zdaniem krytyków ZURITA to najważniejsze dzieło kluczowego poety naszych czasów, a zarazem jedna z najodważniejszych propozycji w literaturze XXI wieku.

 

Informacje dodatkowe

Autor

Zurita

Przekład

Marta Eloy Cichocka

Recenzje

Dzieło portugalskiego pisarza czytać należy z ołówkiem w ręku. Trudno tu wybrać jeden, najważniejszy cytat, Pessoa potrafi bowiem z niebywałą częstotliwością osiągać lapidarną celność aforyzmu i tworzyć pełne barokowego przepychu dłuższe fragmenty przypominające prozę poetycką. W przypadku „Księgi niepokoju” można by więc przepisać niemal całość. To jedna z tych książek, które nigdy nie powinny się kończyć i które chcemy odkrywać w nieskończoność.

Izabela Osiadacz, Xiegarnia.pl

czytaj więcej

 

Ponad czterysta stron pisma portugalskiego pisarza zmarłego w 1935 roku to niepokój i nieuwaga czyhająca nie tylko na autora, ale również na czytelnika, który sięgając po tę książkę, będzie musiał zdecydować, czy zostanie przy niej na długie godziny, czy też przebierał będzie wśród fragmentów, szukając tych, które się nie ześlizną podczas czytania.

Olga Szmidt, Popmoderna

czytaj więcej

 

Dla polskiego czytelnika, wychowanego na ideach romantycznych i pozytywistycznych, przekonanego, że literatura powinna z jednej strony krzewić wiarę i patriotyczne uczucia, natomiast z drugiej – być zwierciadłem epoki, a nadto uczyć, wychowywać i proponować osobowe wzorce postępowania, lektura „Księgi niepokoju” będzie nie lada szokiem. Nie sposób odmówić sobie tego szoku przyjemności.

Janusz Drzewucki, Magazyn Literacki. KSIĄŻKI