OPOWIEŚĆ O ŚWIECIE, W KTÓRYM MIESZKA ZŁO
Dar Idy Linde do opowiadania o rzeczach najważniejszych w prosty a zarazem przejmujący sposób mogliśmy poznać, czytając dwie poprzednie książki tej szwedzkiej autorki.
Opowieści o dorastaniu, miłości, przywiązaniu i odchodzeniu zawarte zarówno w „Jeśli o tobie zapomnę, stanę się kimś innymi”, jak i w „Poleciały w kosmos” pokazały, jak bardzo wyjątkowy i poetycki jest język tej młodej pisarki. Ogromna w tym zasługa tłumaczki – Justyny Czechowskiej. Oba teksty ukazały ogromną wrażliwość oraz wiedzę o człowieku i jego duszy. Nie inaczej jest w przypadku nowej książki – „Na północ jedzie się, by umrzeć”. Tym razem Linde przygląda się światu, w którym mieszka zło. Pierwotnym instynktom, mrocznym zakamarkom człowieczej natury. Dziesięć zazębiających się opowiadań to misternie utkana historia rozpadu – związków, rodzin, świata. Para, która podróżuje po północnej Szwecji starym volvo, mordując napotkanych po drodze przypadkowych ludzi. Żona próżno oczekująca powrotu męża z pracy czy niedoszła samobójczyni, która ginie z rąk pary morderców. Wszyscy bohaterowie nowej książki Linde mierzą się ze swoimi złymi wyborami, są rozczarowani życiem i światem. Droga zaś, którą wybierają, prowadzi ich donikąd – wpędza ich ostatecznie w jeszcze większą samotność.
Szwedzka pisarka w swojej nowej książce stawia pytania zasadnicze – skąd w człowieku bierze się zło. Jak to się dzieje, że mając nieme przyzwolenie, potrafi zabić. Być może nowa książka Linde jest, jak chce wydawca – szwedzką odpowiedzią na album „Nebraska” Bruce’a Springsteena. Być może. Na pewno zaś jest mistrzowskim obrazem pogubionego i samotnego człowieka, który rzucony w bezdenną paszczę życia, traci nad nim złudzenie kontroli.
