Archiwa tagu: Pessoa

Fernando Pessoa ALBERTO CAEIRO Poezje zebrane

90913638_3407886699228422_6160709421618954240_o
caeiro02_front_podgladFernando Pessoa
ALBERTO CAEIRO. Poezje zebrane
przekład: Gabriel Borowski
redakcja: Wojciech Charchalis, Marta Eloy Cichocka
wstęp: Ewa Łukaszyk
ISBN:978-83-63056-65-0
LOKATOR premiera: 1 kwietnia 2020
koszykKupuj na: www.tylkodobreksiazki.pl

Swoich wyśnionych poetów, składających się ogółem na plejadę ponad setki nazwisk, Pessoa zawsze obdarzał odrębną osobowością i mniej lub bardziej rozbudowaną fikcyjną biografią. W przypadku niektórych heteronimów, jest to zaledwie sygnatura, ślad zmyślonej ręki znaleziony na jakimś karteluszku w słynnej skrzyni, do której przez całe życie wrzucał swoje zapiski, fragmenty wierszy, sentencje, tajemnicze diagramy i znaki, precyzyjnie wyliczane horoskopy. Ale w przypadku najważniejszych z nich, bo też do wielkiej trójki, obok Álvara de Campos i Ricarda Reisa, zaliczał się Caeiro, dostajemy o wiele więcej. Nawet jeśli życiorys stworzonej przez Pessoę postaci uderza prostotą, typowością, w pewnym sensie reprezentatywnością dla portugalskiego losu; wydaje się realizować paradygmat często spotykany zarówno wśród poetów dziewiętnastowiecznych, takich jak Cesário Verde, jak i wśród twórców pierwszego pokolenia modernistycznego, którym nadal przychodziło pisać szybko, niewiele, i umierać młodo. Alberto Caeiro miał się urodzić w Lizbonie 16 kwietnia 1889 roku. Osierocony przez obydwoje rodziców, nie zdobył wykształcenia ani nie nauczył się zawodu. Większość swej krótkiej egzystencji przeżył w gospodarstwie ciotecznej babki w Ribatejo, i tam też miał stworzyć przypisywane mu cykle wierszy, Guardador de Rebanhos i O Pastor Amoroso. Pod koniec życia miał powrócić jeszcze do Lizbony i tam napisać Os Poemas Inconjuntos, nim zmarł na gruźlicę w wieku zaledwie dwudziestu sześciu lat. Dokładnie w przełomowym dla portugalskiej awangardy roku 1915. (ze wstępu Ewy Łukaszyk)

DYSTRYBUCJA NA TERENIE POLSKI:
Książka dostępna w dystrybucji ogólnopolskiej:
www.ateneum.net.pl / www.motyleksiazkowe.pl / www.azymut.pl / www.liber.pl
oraz w sklepie internetowym: tylkodobreksiazki.pl

PUBLIKACJA TOWARZYSZĄCA
FESTIWALOWI CONRADA 2020
021cb2_min

WYDAWNICTWO LOKATOR 2019

WYDAWNICTWO LOKATOR. TYTUŁY ROKU 2019:

1-8
TRADO
Svetlana Cârstean, Athena Farrokhzad
Przekład: Justyna Czechowska, Joanna Kornaś-Warwas

MAMA MORDERCY
Ida Linde

Przekład: Justyna Czechowska

KIM JESTEM? Wiersze wybrane
León Felipe

Przekład: Carlos Marrodán Casas,
Marta Szafrańska-Brandt, Katarzyna Okrasko, Marta Eloy Cichocka i Wojciech Charchalis

RADOŚĆ KATASTROF (1914-1919)
Giuseppe Ungaretti
Przekład: Grzegorz Franczak

PO DRUGIEJ STRONIE SIEBIE
Eliza Kącka

RICARDO REIS. POEZJE ZEBRANE
Fernando Pessoa
Przekład: Wojciech Charchalisa
redakcja: Marta Eloy Cichocka

PRZESTRZENIE
Georges Perec
tłumaczenie: Agnieszka Daniłowicz Grudzińska
posłowie: Jan Gondowicz

PASSIONATE JOURNEY
PIO Kaliński – album graficzny

Bardzo dziękujemy za współpracę redaktorom, tłumaczom, grafikom, korektorom, drukarzom oraz promotorom za wkład w powstanie i promocję wszystkich Książek wydawnictwa LOKATOR.

Książki dostępna w dystrybucji ogólnopolskiej:
www.ateneum.net.pl / www.motyleksiazkowe.pl / www.azymut.pl
oraz w sklepie internetowym: tylkodobreksiazki.pl

Fernando Pessoa „Ricardo Reis. Poezje zebrane”

OriginalPhoto-595939943.172086

reis_wwwFernando Pessoa
Ricardo Reis. Poezje zebrane
tłumaczenie: Wojciech Charchalisa
redakcja: Marta Eloy Cichocka
wstęp: Ewa Łukaszyk
Premiera: 19.11.2019 g.:16.05
LOKATOR 2019
koszykwww.tylkodobreksiazki.pl

„Podobnie jak w przypadku innych wymyślonych przez siebie postaci, Pessoa podał szereg szczegółów na temat Reisa. Miał się on urodzić w Porto w 1887 roku, był więc o parę miesięcy starszy od swojego twórcy, a także – co dość dziwne, wziąwszy pod uwagę relację mistrza i ucznia – od Alberta Caeiro, który miał się rzekomo urodzić 16 kwietnia 1889 roku. Dokładnej daty urodzenia Reisa Pessoa – jak twierdził – nie pamiętał. Ale w jego zapiskach odnaleziono horoskop, opracowany na podstawie nie tylko dnia, ale i godziny narodzin: miał to być 19 listopada, pięć po czwartej po południu. Kolejnym paradoksem heteronima starszego od swojego twórcy było też to, że – jak twierdził Pessoa – Reis pisał po portugalsku poprawniej od niego samego.”
(ze wstępu Ewy Łukaszyk)

Książka dostępna w dystrybucji ogólnopolskiej:
www.ateneum.ney.pl / www.motyleksiazkowe.pl / www.azymut.pl / www.dictum.pl
oraz w sklepie internetowym: tylkodobreksiazki.pl

Nobel dla… Justyna Sobolewska

okladka_CAMPOS_www
Mój kandydat do literackiego Nobla nie dość, że nie żyje, to nawet nie istniał.

To Alvaro de Campos, którego wymyślił Fernando Pessoa. W Wydawnictwie Lokator ukazały się dopiero co jego „Wiersze zebrane” w przekładzie Wojciecha Charchalisa (w oprawie graficznej PIO Kalińskiego).
Pessoa wymyślił go od A do Z: dał mu życiorys i charakter (choleryczny). Takich heteronimów stworzył mnóstwo (do dziś nie wiadomo, ile). Aby ożywić życie literackie, stworzył nawet grupę literacką z fikcyjnych poetów, która kłóciła się ze sobą – Alvaro de Campos krytykował samego Pessoę czy Bernarda Soaresa, którym to heteronimem podpisał Pessoa „Księgę Niepokoju”.

Nie tylko używał ich podczas pisania, ale wcielał się w te postaci. Kiedyś Pessoa przyszedł na spotkanie jako Alvaro de Campos i zachowywał się w sposób opryskliwy i niemiły. Alvaro de Campos pisał niestarannie, stąd trudność tłumacza i redaktorów: czy te niechlujności i błędy były zamierzone czy przypadkowe?

Dzięki de Camposowi Pessoa mógł robić w poezji to, czego mu, być może, nie wypadało – wiersz stawał się na przykład strumieniem emocji. I te wiersze są niezwykle sugestywne. Kiedy de Campos pisze „Hej! Hopla!”, czytelnik ma ochotę odpowiedzieć: „Hej! Hopla!”. Zaraża entuzjazmem, niepohamowanym apetytem na pożarcie wszechświata: „Moja wyobraźnia to Łuk Triumfalny”. Czasem wścieka się: „Co, do cholery!”, „Teraz zaczyna się Manifest: / Kurwa!”.

Jego program to „podłożyć bombę przeznaczeniu” i czuć wszystko w zwielokrotnieniu: „W sumie najlepszym sposobem na podróżowanie jest odczuwanie/ Odczuwanie wszystkiego i na wszystkie sposoby./ Odczuwanie wszystkiego z przesadą, (…) Im więcej będę czuł jako różne osoby, / im więcej będę miał osobowości (…), / będę, będę czuł, będę żył, / bardziej będę posiadać totalne istnienie wszechświata”.

Im dalej, tym więcej u de Camposa rozczarowania. Co zrobiłem ze swoim życiem? „Jakie życie zrobiłem z życia?”. To pytanie pojawia się coraz częściej. Co to znaczy „wykorzystywać czas”? „Śpię niespokojnie i żyję w niespokojnym śnie”, „Moje serce jest opróżnionym wiadrem”. „Ucisz się niepotrzebne serce, ucisz się! / Ucisz się, bo nie ma na co czekać, / I dlatego nie ma też powodu do rozpaczy”.

Rezygnacja przeplata się z humorem: „Pewnego dnia w restauracji (…) podano mi miłość jako zimne flaki”. A „Wszystkie listy miłosne są / Żałosne”. Staje się kronikarzem rozpadu, niemożności wyjścia poza swoje życie, „Ach, opium bycia kimkolwiek innym!”.

Najciekawsze, że w tym „wszechczuciu” Alvaro nie przestaje być czujnym obserwatorem siebie i jednocześnie tworzy portret człowieka na rozdrożu. Takiego, który mógłby powiedzieć jak u Dantego: „W życia wędrówce, w połowie czasu/ Straciwszy z oczu szlak niemylnej drogi/ W głębi ciemnego znalazłem się lasu”.

Czytamy ten tom jak jeden poemat, rwany zapis życia, sejsmograf ogołocenia. Alvaro de Campos zresztą opisuje własną śmierć: „spokojna anonimowa twarz zmarłego”. Niesłychane jest też to, że w tym szaleńczym zapisie jest tak wiele tonów. Jego jest tak dużo – chociaż przecież nie istnieje. Za każdy razem możemy podążać inną ścieżką lektury. Alvaro de Camposa najchętniej cytowałabym w całości. Nie razi nawet, że „me smutne serce robi bum”. Czytelnik to przyjmie, co więcej, uwierzy w szczerość fikcyjnego poety i będzie chciał mu towarzyszyć. To jest właśnie siła literatury. Hej! Alvaro! Hopla!

PS. A jednak Nobel potrafi ucieszyć: Dylan! (chociaż liczyłam na Philipa Rotha)

czytaj całość >>>

SPOTKANIE PROMOCYJNE CAMPOS – PESSOA

okladka_CAMPOS_WWW_700x220
O poezji, heteronimii i tożsamości Fernanda Pessoi
rozmawiać będą: tłumacz – Wojciech Charachalis,
redaktorzy – Marta Eloy Cichocka i Gabriel Borowski.
Spotkanie poprawadzi Grzegorz Jankowicz.
LOKATOR – MOSTOWA 1 – 10.10.2016 g:19:00 – ZAPRASZAMY!

Spotkanie organizowane jest w ramach projektu KRAKOWSKIE KSIĘGARNIE NA MEDAL – projekt współfinansowany ze środków Gminy Miejskiej Kraków.

NOWOŚCI WYDAWNICTWA LOKATOR

POEZJE ZEBRANE Álvaro de Campos – PESSOA
okladka_CAMPOS_www

Fernando António Nogueira Pessoa

Fernando António Nogueira Pessoa (ur. 13 czerwca1888 w Lizbonie, zm. 30 listopada1935) – portugalski poeta, pisarz, tłumacz, filozof. Uważany za jedną z najbardziej znaczących osobowości literackich XX wieku i jednego z największych poetów języka portugalskiego, który pisał równocześnie także w języku angielskim i francuskim. Publikował wiersze pod własnym nazwiskiem oraz kilkunastoma heteronimami, m.in. Alberto Caeiro, Ricardo Reis, Álvaro de Campos, Bernardo Soares.

Wiele jego prac zostało opublikowanych w czasopismach literackich, m.in. w redagowanym przez samego Pessoę piśmie literackim „Athena”, „Contemporanea” i w wydawanym w Coimbrze magazynie „Presença”. Jedyną publikacją książkową wydaną za życia poety było Mensagem (Przesłanie). Dzieło, które wielu krytyków uważa za opus magnum pisarza, opublikowane pod heteronimem Bernardo Soares, Livro do Desassossego (Księga Niepokoju) zostało wydane dopiero w roku 1982, prawie 50 lat po śmierci autora. 

Notatki Metafizyczne/Notas Metafisicas – PIO

NOTATKIPIO_www
NOTATKIPIO+_www
PIO KALIŃSKI
Notatki Metafizyczne/Notas Metafisicas
tłumaczenie fragmentów: Wojciech Charchalis
wersja językowa: PL/PT
IV tom serii PrinciPIO
Wydawnictwo LOKATOR
oprawa miękka, obwoluta
PREMIERA: lipiec 2016
koszykwww.tylkodobreksiazki.pl

Álvaro de Campos to heteronim Fernanda Pessoi. Portugalski pisarz wymyślił tę postać, stworzył jej biografię, wyposażył ją także w świadomość oraz emocje, nadał jej wyobrażeniową formę życia. Przede wszystkim jednak napisał cykl utworów poetyckich, które upublicznił pod tym właśnie pseudonimem. Czego brakowało Camposowi? Ciała. Choćby ciała graficznego. W „Notatkach metafizycznych” PIO Kaliński tworzy – za pomocą linorytów – ontologiczną podstawę dla wymyślonego przez Pessoę poety. Od teraz Campos istnieje bardziej i lepiej.
Grzegorz Jankowicz
(więcej…)

POEZJE ZEBRANE Álvaro de Campos – PESSOA

okladka_CAMPOS_www

okladka_CAMPOS+_wwwFernando Pessoa
POEZJE ZEBRANE Álvaro de Campos

w tłumaczeniu i opracowaniu Wojciecha Charchalisa
PIERWSZE POLSKIE WYDANIE
IV tom serii Anachronicznej
Wydawnictwo LOKATOR
oprawa miękka, obwoluta
PREMIERA: lipiec 2016
koszykwww.tylkodobreksiazki.pl

W pierwszej części książki mamy utwory choleryczne, histeryczne, pochodzące z okresu sensacjonistycznego, a im dalej zagłębiać się będziemy w lekturę, wiersze stają się coraz bardziej intymistyczne, przesiąknięte cierpieniem, znużeniem życiem, tęsknotą za minionym czasem, strachem i niepokojem, coraz bardziej przypominają w swoim wydźwięku Księgę Niepokoju. Campos coraz bardziej upodabnia się do swego stwórcy, aby w końcu stać się z nim tożsamy.
Wojciech Charchalis

(więcej…)

Magazyn Literacki. KSIĄŻKI – Janusz Drzewucki – Księga niepokoju…

Ciągle w Polsce słabo znany Fernando Pessoa (1888-1935) to najważniejsza postać w historii literatury portugalskiej XX wieku. Za życia opublikował niewiele, tyle co nic. Pisał, jak to się mówi, do szuflady, dosłownie zaś – do kufra. Wymyślał poetów, wymyślał im nazwiska, biografie, pisał w ich imieniu wiersze. Trzy najważniejsze spośród tych nazwisk widnieją nawet na jego grobie w klasztorze hieronimitów w Belem, dzielnicy Lizbony: Alberto Caeiro, Álvaro de Campos, Ricardo Reis. Bernardo Soares to czwarty z tzw. heteronimów Pessoi. Przy okazji, wokół jego postaci i wokół jego twórczości osnuty jest jeden z wątków filmu Wima Wendersa „Lisbon Story” z muzyką grupy Madredeus. Pojawia się wielokrotnie w powieściach noblisty José Saramago oraz w prozie niedoszłego noblisty Antonia Tabucchiego.
(więcej…)